Een huis zonder rommel is fijn, een hoofd zonder rommel nog fijner. Een hoofd zonder rommel is een utopie (net als een huis zonder rommel) maar een poging wagen kan altijd. Er kan een boel oude, giftige en overbodige troep in een hoofd rondslingeren!
Dode en levende filosofen
De stoïcijnen hebben hier veel interessants over geschreven. Zoals meer filosofen door de jaren heen, maar stoïcijnen zijn zo fijn praktisch. Ze zitten niet hele dagen in een oranje gewaad op te gaan in het grote alles (of niets) maar kwamen uit allerlei lagen van de bevolking, vrijgemaakte slaaf tot keizer. Ik vind in de manier van denken veel overeenkomsten met het boeddhisme. (maar misschien weet ik er nog te weinig van)
Stoïcijnen zijn stoïcijns.
We kennen de stoïcijnen in het stereotype van mensen die nergens op reageren, hun emoties vakkundig negeren en nergens de lol van inzien. Dat is niet juist. Wat doen de stoïcijnen dan wel? Of niet?
Stoïcijnen zeggen dat je geluk niet afhangt van externe factoren maar van je geestelijke status. Gevoelens zijn het gevolg van het indelen van zaken in ‘goed’ en ‘slecht’. We willen goed, we vermijden slecht.
Dat heeft echter geen zin want door het universum / god / goden is de loop der dingen al lang bepaald.
Deze dingen kan je niet kiezen, het enige dat je voor het zeggen hebt is hoe je de dingen beoordeelt. Uiteindelijk maakt dat voor het gebeurde niets uit. De dingen die gebeuren zijn gewoon dat: gebeurtenissen, doorgaans onvermijdelijk.
Dood, uitgescholden, trailertrash
Je kan bang zijn voor de dood maar angst komt door het onbekende. Als je je eigen einde onder ogen kan zien, erover praat en leeft het met idee dat je er morgen niet meer kan zijn, wordt de dood minder eng en gewoon een onvermijdelijke gebeurtenis. Dood ga je toch, of je nu angstig bent of er grapjes om maakt.
Je kan je druk maken om wat andere mensen van je vinden en de kritiek die ze op je hebben.
Van kritiek kan je je afvragen of degene die het levert het echt zo bedoelt en of er een kern van waarheid in zit.
Zo niet, dan zit diegene gewoon slecht in zijn vel en is de kritiek op jou niet meer dan een reflectie van de vertroebelde geest van die persoon die je geenszins serieus hoeft te nemen. (of ze kennen je nog niet goed genoeg, want dan zouden ze veel meer op je aan te merken hebben ;) )
Je kan bezittingen najagen. Faam. Roem. Uiteindelijk zijn dit lege dingen. De stoïcijnen geloven dat niet dat, maar de aard van je wensen je rijk maakt.
Deze man is de regisseur van onder meer Nutty Professor, Ace Ventura en Bruce Almighty. Hij was in zijn enorme villa een voorbeeld van ‘succes’, maar niet gelukkig. Hij deed alles weg en woont tegenwoordig in een mobile home. Vrijwillig! Dat is nog eens je wensen naar beneden bijstellen.
Wel / geen invloed; een belangrijk verschil
Het is belangrijk het verschil te zien tussen de zaken waar je wel en waar je geen invloed op hebt.
De praat van anderen: geen invloed. Je eigen praat: wel invloed. Je prestaties op je werk: wel invloed. Een promotie of loonsverhoging: geen invloed. Het weer: geen invloed.
Een omgevallen beker melk blijft een omgevallen beker melk, hoe hard je er ook op scheldt maar wordt niet meer dan dat.
Een gejatte portemonnee blijft een gejatte portemonnee, of je er nu om lacht of twee weken zanikt en de dief ophangt, vervloekt en vierendeelt in gedachten.
Acties, keuzes, verlangen en afkeer, daarop heb je invloed. Op je geest. Op uiteindelijke uitkomsten, andere mensen, je lichaam en bezittingen, heb je geen invloed volgens de stoïcijnen.
Goed doen en een wijs, liefdevol persoon willen zijn is goed. Bewust een etterbak zijn die leed toebrengt, is slecht. De rest van de dingen is neutraal, een gebeurtenis die we zelf inkleuren als goed of slecht.
We hebben inmiddels al twee keer de boot gemist naar Noorwegen.
De eerste keer belde de man naar het kantoor van de andere ferry, en we konden een paar uur later alsnog naar de overkant.
De tweede keer vonden we een camping aan een prachtig meer in de buurt, bezochten een oud vikingdorp / museum en dronken heerlijk Duits bier op een nabijgelegen terras. Drie dagen later konden we alsnog naar Noorwegen maar ik heb echt genoten van deze prachtige dagen.
Dat is geen ingrijpende gebeurtenis maar door hoe we er tegenaan kijken verandert het van een drama + echtelijke ruzie en een weekend vol frustratie in een hartstikke leuk weekend en iets om nog geregeld om te lachen.
Onze levens zitten vol van gebeurtenissen waarvan we kunnen besluiten om ons er wel of niet iets van aan te trekken. Uitspraken van politici. Tweets van twitteraars die iets anders vinden dan wij. Mensen die ons in het verkeer afsnijden. Sterfgevallen. Een bevalling die anders verloopt dan gepland.
Ik beweer niet dat het overlijden van een geliefde beter te verteren is als je maar stoïcijns genoeg bent. Wel denk ik dat de hele wereld er stukken beter uit zou zijn als we besloten om ons niet meer druk te maken over de dingen buiten onze invloedssfeer en onze aandacht zouden richten op het (proberen te) zijn van een liefdevol en wijs mens.
Praat geen peop
Niet te veel zeggen, en wat je zegt moet wijze praat zijn. Dat is een aandachtspuntje ;)
Echter, niet zeuren, geen zelfmedelijden hebben, niet roddelen of anderszins kwaadspreken, geen verwijten maken en geen dingen zeggen om een ander te kwetsen maakt alles aangenamer en is prima te oefenen.
Maak je niet druk om wat anderen zeggen, eten of doen maar zorg dat je zelf het juiste doet en maak je niet druk om de rest.
Deze filosofie heeft mijn manier van denken absoluut veranderd. Ik ben blij dat het op mijn pad is gekomen. En natuurlijk hoef je geen full time stoïcijn te worden, om er toch wijze lessen uit te kunnen leren.
Naar buiten stappen en constateren dat het regent is leuker dan denken dat het pestweer is.
Je collega haten die met de eer van jouw werkt strijkt is niet effectief, je eigen prestaties waarderen en indien nodig waardig opkomen voor jezelf wel.
De toekomst vrezen heeft geen zin, want het gevreesde houd je met vrezen of hopen niet tegen. Jezelf voorstellen wat je zou kunnen doen als je leven op losse schroeven komt te staan kan je je angsten onder ogen zien kan deze zorgen doen afnemen.
Een ziekte krijgen houd je niet tegen, maar je kan wel kiezen zo gezond mogelijk te leven in plaats van je overgeven aan ongezond voedsel en duimen dat kanker en diabetes je deur voorbij gaan.
Jezelf een paar (luxe) gewoontes afwennen is handiger dan bang zijn dat ze je afgenomen worden. Je een voorstelling maken van het ergste dat je kan gebeuren is een betere oefening voor je geest dan wanhopen over het idee al.
